Heeft het woord nog zoveel zeggenschap, met name in de vorm
van de gedrukte letter? Naar mijn mening zijn we gaan vervreemden van de letter
vanaf het moment dat we met een gedrukte vorm aan de slag gingen. We zijn
letterlijk met de geschreven letter verbonden, doordat we de letters met onze
hand zelf maken. Daarnaast zijn we lettertypes gaan ontwikkelen die in vorm
enorm van elkaar afwijken. Dit biedt ons de ruimte om de via het gekozen
lettertype een emotie weer te geven. Het nadeel hiervan is dat er meer ruis en
vertroebeling kan ontstaan voor de kern, namelijk de letter als communicatiemiddel.
We zijn steeds minder kundig in onze taalbeheersing. Niet
alleen wat betreft onze moedertaal Nederlands, ook wat betreft de buitenlandse
talen. Het is een proces dat al jaren gaande is, alleen worden de
contouren wel steeds duidelijker. De techniek biedt ons steeds meer
mogelijkheden om ons te uiten. Dit gebeurt steeds vaker via de visuele
weg. Inmiddels zijn apparaten zoals de smartphone en tablet niet meer weg
te denken in onze maatschappij. Deze toenemende aanwezigheid van visueel
bedienbare apparaten, verhoogt de hedendaagse beeldcultuur. Deze apparaten
worden bediend door apps, iconen. Plaatjes dus. Soms ondersteund door
tekst, maar vaak ook niet. Eerst wordt er naar het plaatje gekeken, is het dan
nog onduidelijk, dan kijkt men verder naar bijvoorbeeld de tekst. Er wordt
steeds minder gelezen. Kan je nog spreken over toeval?
In België is de smartphonedichtheid een stuk lager dan in
Nederland: in België heeft 39% een smartphone, in Nederland heeft 59% een
smartphone.
Onze zuiderburen winnen keer op keer de ‘10 voor Taal’
quiz...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten